Inpakken

29 januari 2016 - Seawall, Gambia

Ria heeft vandaag, na alle gebroken nachten, eens lekker uit kunnen slapen. Ruud was al vroeg met de foto’s bezig en om 09.30 uur zaten we samen op het terras te ontbijten. Een keer lekker vroeg maar het strand en daar zagen we op het strandterras, waar we eerder waren, dat alle strandbedden gereserveerd waren. Een nieuw fenomeen, de gasten laten de eigen handdoeken daar en ’s morgens worden die op de beste bedden onder de parasols gelegd en de gasten komen in de loop van de dag wel een keer opdagen. Wij kregen bij de gratie nog twee bedden, die op ons verzoek in de zon gezet werden, met op één bed twee doorgelegen schuimrubber stukken. Dit was de laatste keer dat we hier zouden komen. De Beach Boy was niet erg vriendelijk en zei dat het voor de vaste gasten was! Het was erg heet vandaag en we hebben wel heerlijk van de zon met een zeebriesje erbij genoten. Er was genoeg te zien, maar een man die twee geiten in zee probeerde te krijgen was wel weer uniek. De dame van de kleding shop had nog geen andere jurkjes, die zouden nog uit Dubai moeten komen. Wel een mooie blouse voor Ruud, maar hij is niet gaan kijken. Het meisje van de schelpen kwam bij ons langs en ze had nu twee gave exemplaren bij zich, nog wel niet schoongemaakt, maar dat doet Ruud thuis zelf wel. Toen Ruud later naar binnen liep om te betalen groette Ruud de Beach Boy, maar hij zei niets terug, wel kwam hij naar ons bij de fietsen toe om te zeggen dat we moesten betalen voor de bedden. Bij het gebruik van de bar zijn de bedden vrij en hij vroeg of we echt wel iets gebruikt hadden! Hoezo, hij had Ruud binnen zien gaan, vraag maar na aan de ober! Volgende keer moet wel je pp 10 Dalasi betalen zei hij nog. Er komt geen volgende keer hier, dit hebben we nog niet eerder meegemaakt.   Thuis kwam het massage meisje niet opdagen en later kwam, ná een telefoontje door de Nederlandse dame, haar vader vragen wat er aan de hand was. Ze had vandaag géén school zei hij en hij wist niet dat ze een afspraak had. Hij zou het met haar over hebben en de volgende afspraak is woensdag 17.00 uur. Vader begreep wel dat je zo geen zaken moet doen.

Ruud was nog erg bezig met Yankuba en heeft de fiets naar hem terug gebracht en aan hem gegeven. Bij Badala Park Hotel kwam hij aanlopen in een lang wit traditioneel hemd en was blij verrast. Ruud is daarna naar de grote boekwinkel gegaan met de naam Timbooktoe en heeft een boek besteld over hoe je een portrettekening moet opzetten en uitwerken, over drie weken wordt Yankuba gebeld en kan hij het afhalen. Daarna heeft Ruud diverse types tekenpotloden en kleurtjes gehaald, Yankuba was zeer verbaasd dat we hem toch weer een zetje in een richting mee wilden geven. Hij vindt dat hij goed kan tekenen, maar je moet van een amateur een goede professional worden en héél véél tekenen, elke dag oefenen. Hopelijk begrijpt hij dat en zal mr. Tijan hem de kans geven om naar een grafische school te gaan. Wij hebben het nu echt afgesloten en hebben nog fijn aan het zwembad gelegen. Daarna inpakken, wat spullen voor een paar dagen om naar Sanna te gaan en alle andere spullen om op te slaan. Was even lastig, maar uiteindelijk stond alles klaar en ging er een doos met etenswaren naar Marnix, de Belg, die deze maandag in ons appartement nr. 18 zal neerzetten. Of we Marnix nog zullen zien zal afhangen hoe laat en of we maandag thuis komen. Hij gaat maandag om 16.00 uur weg. Samen hebben we nog gekeken naar de site van Small World Financials, hoe je snel en zonder veel kosten geld over kunt maken naar Gambia of waar in de wereld. Zelf hebben we wat overlaten maken naar de rekening van Kololi Cycling en dat konden we er zonder problemen afhalen. Wij zijn zeer benieuwd wat we bij Sanna aan zullen treffen en hoe we het daar in de bush zullen hebben en of we het uit kunnen houden. Geen sanitair, geen ventilator, heel heet en droog en veel muggen! Dat zullen we wel een paar nachten uit moeten houden. Nog meer kijken we uit naar hoe Sanna het doet en hoe zijn winkel draait. Of het hem is gelukt of nog gaat lukken om een eigen bestaan op te bouwen, zodat hij straks niet meer in het leger terug hoeft te gaan. We zijn daar van de bewoonde wereld afgesloten, hebben geen internet of telefoon verbinding. Ná maandag of dinsdag zullen we weer op het net kunnen en onze ervaringen kunnen delen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Stef & Ria.:
    30 januari 2016
    Lekker weertje zeg , zou er ook wel even willen zitten . Het is hier herfstachtig vandaag .Groetjes , benieuwd naar jullie bush verhaal .