Stranddag

Het allereerst moest Ruud vandaag naar de bank en, op 1000 dalasi na, die moeten erop blijven staan, heeft hij alles opgenomen. Bij Brussels kreeg hij te horen dat er nog stoelen genoeg vrij zijn woensdag, dus we kunnen die dag vliegen. Ria is naar de strip gewandeld om haar bestelling op te halen. Om de stand terug te vinden moest ze even zoeken, haar werd gevraagd is dat bij die ‘black woman’? Op haar antwoord: “you are all black” kreeg ze direct te horen “No” en we moesten er samen om lachen. Uiteindelijk kwam Ria bij nr. 41, bij Emmy aan en het laken lag nog keurig klaar, bij een andere shop heeft ze een leuk jurkje gekocht. Het viel weer niet mee om langs alle kleine winkeltjes, hokjes, te lopen en niet binnen te gaan kijken. Ze willen dat allemaal en het zijn er zeker vijftig met veelal het zelfde aanbod. Bij een houtsnijwerker, die aanbood om haar iets mee te geven en volgend jaar bij terugkeer pas te betalen, heeft ze binnen gekeken en een praatje gemaakt. Zacharias vertelde dat hij niet naar Europa wilde, dat hij hier bleef met ’small business’ en dat hij al een groot grondstuk had. De tip om daar kamers op te bouwen en te gaan verhuren vond hij een goed idee!. Ruud was thuis bezig op de computer. Alle info over Sanna moest opnieuw doorgestuurd worden naar Mulky in Den Bosch en de fotobladen voor Sanna op een stick gezet. Die lieten we kopiëren en lamineren, zodat hij tegen de muur kan plakken in zijn huis. We zetten de fietsen bij de gard van Palm Beach en liepen over het terrein van het hotel, waar we op een zandbank in de rivier een varaan zagen liggen. Helaas ging die het water in zodat we er geen foto meer van konden maken. Langs de rivier op liepen we naar het strand en de krabben doken meteen weg bij het trillen van de grond door onze voetstappen. Het blijft, bij laag water, mooi om te zien hoeveel krabben het zijn en hoe druk ze bezig zijn. Ook de verschillende soorten vogels die hier zijn is steeds weer mooi om naar te kijken. De gieren worden op verschillende plaatsen bij hotels gevoerd en dan kun je ze van dicht bij bekijken. Het hemd wat Ruud van Sanna gekregen heeft is in de oksel te smal en we hebben het bij de kleermaker bij Palm Beach gebracht, ook de pet die Ruud daar vorig jaar gekocht heeft om het elastiek wat te verruimen en de jurk van Ria om de mouwgaten wat kleiner te maken. Wij zijn lekker in de zon gaan liggen, hebben hier wat gegeten, gelezen, in de hoge golven gestaan en genoten van het niets doen. Thuis hebben we een bord kip met frites laten komen, Marie-Jet gevraagd over morgen en Sanna gevraagd hoe laat hij komt. Hij stuurde een sms dat hij een nieuwtje moet vertellen. Zou er weer een kindje komen? We zijn benieuwd.