Op weg naar Gambia

Vandaag was het dan zover, om 06.15 vertrekken naar Rosmalen, daar zou Jan ons oppikken en naar Brussel brengen. Gelukkig vroor het nog niet en na de boel overgeladen te hebben zijn we op pad gegaan. Het was niet druk op zaterdagmorgen en na een krantje en kop koffie onderweg waren we om 08.30 uur op de luchthaven, waar we in een lange file naar de terminal moesten. Een gedeelte van de parkeerplekken was afgezet en dat hield alles op. Iedereen ging nu in de file mensen af zetten en echt parkeren, ook om mensen op te halen, was een stuk verderop en daar waren veel parkeerplekken leeg. Bij de balie hoorden we dat het toestel al overboekt was, maar we hoefden ons geen zorgen te maken of we mee zouden kunnen, want op de Afrika vluchten waren altijd veel No Shows en dat zou ons de mogelijkheid geven om toch mee te kunnen. Dat zouden we pas op het laatste moment aan de gate horen. Het was weer een flinke tippel naar de gate en het was heel druk bij de security. Hier stonden heel moderne automatische scan machines die verdachte koffers eruit lichtten en apart op een band zetten om nader bekeken te worden. Halverwege de gangen zat de paspoortcontrole en daarna zagen we bij de gate dat het toestel inderdaad goed vol zou zitten. Bij de balie werden we gelijk gerust gesteld, de staf-ticket gaf ons een goed gevoel, het zou goed komen, we konden mee. We kregen echter twee aparte stoelen, ieder bij een raam met een rij ertussenin. Eenmaal in het vliegtuig wilde een dame wel haar plaats afstaan en bij een raam plaats nemen. Wij dus naast elkaar en de twee dames, één uit Zürich en één uit Hamburg hadden elkaar goed getroffen en waren blij met de ruil. De plaatsen waren héél ruim en Ruud kon met de benen zelfs over elkaar zitten, het eten en drinken was meer dan voldoende, voor herhaling vatbaar. We landden in Dakar in Senegal en daar gingen de meeste mensen eruit, kwam er een bus vol weer in en na een goed half uur landden we, drie kwartier eerder dan het schema, in Banjul in verband met flinke staartwind. Dat was niet erg, nu waren we vóór 18.00 uur al bij de taxi´s. Hier hebben we onderhandeld en uiteindelijk konden we voor 500 Dalasi mee naar het hotel, wat op een totaal andere plek lag dan internet aangaf, maar wel aan de zeekant. We kregen een grote kamer maar helaas was er in de kitchenette geen kookmogelijkheid, wel een waterkoker. We hebben in het restaurant van het hotel, tegen toeristenprijzen, gegeten en zijn lekker vroeg naar bed gegaan. De koelkast rammelde, de boiler kraakte en de muziek van de buren duurde tot 06.15 uur. We hebben niet echt slecht geslapen, maar hopelijk went het en zal de muziek niet ieder avond zijn. We weten in ieder geval weer waarom we hier gekomen zijn: het weer! Elke dag een stralend blauwe lucht en rond de 35 gr.