Rustig aan

5 februari 2016 - Serrekunda, Gambia

Vannacht draaide Ria zich om met delen van het laken om haar heen die weg wilde doen, er kwam een grote scheur in het laken. Oei, ’s morgens bleek het een oud laken een grote sleetse plek. Tegen het kamermeisje zei Ruud dat dit gekomen was omdat we in bed gevochten hadden. Lachen, niets tegen Maija vertellen, maar of ze het serieus nam? Wetend dat we hier morgen weg moeten waren we nog lekker aan het genieten van de ruimte, foto’s bekijken, wasje draaien zodat alles schoon mee kan. Het droogt hier waar je bij staat, dus dat is geen probleem. Het is raar dat we niet echt meer een doel hebben en moeten wennen aan ‘niets’ doen. Ruud is gaan vragen of de medicijnen, die we gegeven hadden aan buren verderop, geholpen hebben en of ze nog over hadden. Het bleek dat ze niet gebruikt zijn, in combinatie met bloedverdunners sterk afgeraden, dus hele strip weer retour. Met deze dame gesproken over een medewerker die zich heel vreemd gedraagt en zich opdringt. Hij gaat heel sneaky te werk, probeert zo snel mogelijk met vrouwen in contact te komen en als je toehapt kom je er niet meer van af. Verschillende alleenstaande dames hebben hem echt weg moeten jagen met het dreigement dat ze melding maken bij de receptie dat hij steeds naar hen toe komt en blijft hangen. Naar Ria en ook deze dame is hij heel toeschietelijk en overdreven aardig als ze alleen zijn, zodra de mannen in de buurt zijn, zegt hij niets. Deze mensen komen hier al jaren en hij gaf hun elk jaar dezelfde brief met zijn verhaal en dat hij geld nodig heeft. Nu weten ze het wel en hebben dat ook afgepoeierd. Op de fiets naar de Officers Mess en mr. Ndo, de manager, was blij ons te zien. Onze kamer bekeken op de tweede etage naast zijn kantoor. Een knots van een kamer met super grote badkamer, met twee jacuzzi’s, maar of die werken is nog maar de vraag. Hij heeft het nog gehad over Yankuba, die hier op een feest geweest was en hij heeft ook niet goed begrepen wat nu de reden was dat hij onze hulp niet aangenomen heeft. Hij was zeer verrast over Sanna, die hij heel goed kent, omdat hij als militair vaak op de Officers Mess dienst gehad heeft. Ook Ndo ziet dat het een zinloze job is om de hele dag met een stelletje militairen bij de poort te zitten en niets te doen. Dat Sanna, die geen prater is, het zo goed doet verbaasde hem, maar hij vond het natuurlijk wel tof voor hem. We hebben nog wat boodschappen gedaan, in de buurt van de strip een terrasje gepikt en daarna lekker bij het zwembad liggen lezen. De tip van Ron, houtskool kip om de hoek te koop, was prima. We zijn gaan kijken en het was een klein gebouwtje met een kip op de muur geschilderd. We zouden er nooit zelf heen gegaan zijn. Ruud heeft gebeld en om 18.30 uur ging de telefoon dat de kip klaar was. Eenmaal op het bord bleek dat het vlees nog niet goed gaar was en Ruud weer terug. Alles weer op het houtvuur en na een kwartier was Ruud er weer. Alles was met kruiden en gebakken uien klaar gemaakt en er zaten zakjes mosterd en piri piri bij. Het was heerlijk en voor herhaling vatbaar. Glaasje wijn erbij, nog een wasje draaien, potje kaarten, muggen spiraal aandoen op de slaapkamer en om 22.30 naar bed.

Foto’s