Stranddag

Na twee grijze dagen was het heerlijk om weer wakker te worden met een blauwe lucht en de zon weer te zien. We hadden al twee dagen problemen met het hete water en nadat er twee mannen naar gekeken hadden, vertelde ze dat alles OK was, maar dat het voor honderd procent een solair systeem is, fijn om te weten! Geen zon, geen heet water. Het internet werkt overdag heel wisselend en nu we weer een eigen dongel hebben, kunnen we kiezen welke provider op een moment beter is. Desalniettemin gaat er best veel tijd in zitten om foto’s en filmpjes weg te krijgen, tussendoor een wasje te draaien en thuis lunchen. Op de fiets naar zee en bij de overgang naar het strandzand was Ria te laat om nog goed af te stappen en knalde in het zand, knie kapot en een snee onder op het achterbeen, beiden van de trappers. Het been was net aan het genezen van krassen veroorzaakt door een rits van een schoen en op de knie zat nog maar net nieuwe huid. Pijnlijk en maar hopen dat het niet gaat ontsteken. Eenmaal op een ligbed kwam een fruit man, die had de val gezien, heel lief en belangstellend vragen hoe het ging. Ruud ging alleen naar BB Beach om geld te wisselen en wist te vertellen dat de wisselaar ervoor kon zorgen om een bungalow te kunnen huren op het strand bij Kunta Kinte voor een lage prijs, vreemd, want we hoorden dat die héél snel weg zijn. Onderweg langs het strand zag hij dat de vissers, die vanaf het strand een net uitzetten en zelden iets vangen, dat ze nu sepia’s hadden gevangen. Bij de rivier trof hij ook nog een hamerkop vogel. Het was lekker liggen in een windje toen ze Ria een klein flesje water kwamen brengen, was Ruud zo alert te zien dat de dop niet geseald was en er geen klein plastic stukje van de dop om de hals zat, kraanwater dus! Binnen ontketende het een hele discussie, maar met een geseald flesje kwam hij terug. Je moet op blijven letten en kraanwater drinken willen we echt niet hier. Yankuba sms’te dat hij om 18.00 uur zou komen en met weer een zakje schelpen zijn we naar huis gegaan. Yankuba was zeer verbaasd over het appartement en de ruimte die we nu hebben. We hebben foto’s laten zien van Bakau en de krokodillen, het nog over het toerisme gehad en dat het toch moeilijk zou zijn om genoeg klanten te vinden voor een fietstocht. Veel toeristen zijn ouderen en/of hier al veel vaker geweest. Hij liet zich de spaghetti heerlijk smaken. Wat filosoferend over zijn toekomst vertelde hij dat hij graag filmer zou willen worden en al pratend hoorden we dat hij goed kan tekenen en ook portretteren. Hij wordt gevraagd om in bijv. kapsalons wat te tekenen en daarvoor krijgt hij dan een klein bedrag. Dat zou hij verder moeten kunnen ontwikkelen en hij gaf aan dat er een grafische school is in Kololi. Samen met mr. Tijan zou het hierover kunnen hebben en vragen of hij hem die kans wil geven. Ook het portret tekenen kan hij ontwikkelen, leren over de materialen en technieken en hiervan een bijverdienste maken bij zijn hotelgasten, dat hebben we hier nog niemand zien doen. Hij kreeg er zin in en was blij dat hij nu weer iets heeft om over na te denken. Tekenen gaf hem zijn hele leven op de scholen al veel plezier en hij was altijd de beste. Om 21.00 uur is hij, met papier, weer vertrokken zonder fiets! Sanna had ook weer van zich laten horen, hij laat zaterdagmorgen een auto komen van een vriend en die staat om 08.00 uur voor de deur. Het is zaterdag van 09.00 uur tot 13.00 uur landelijke grote schoonmaak dag en dan mogen er geen auto’s rijden, verplicht schoonmaken, vandaar het vroege tijdstip. Daarbij gaf hij aan dat hij het niet wil dat wij, ‘zijn ambassadeurs’, met een bushtaxi mee zouden gaan. Die stoppen te vaak, duurt te lang en is oncomfortabel enz. en dat vindt hij niets voor ons. Hij belt zaterdagmorgen heel vroeg om te kijken of het allemaal naar wens zal verlopen. We zullen het meemaken.